Home
Erlend Van Landeghem
Balancerend tussen esthetica en realiteitszin, soms met een vleugje drama, tracht Erlend Van Landeghem de wereld die hem omringt te vatten. Aan inspiratiebronnen geen gebrek: de kleine dingen des levens, de hete hangijzers van dit tijdsgewricht, de kunstgeschiedenis en de literatuur, de onuitputtelijke mogelijkheden van (klassieke en nieuwe) materialen, … Ze komen allemaal samen in een boeiend oeuvre dat organisch evolueert.
De mens
In zijn werk komt een heel scala aan intermenselijke verhoudingen aan bod. Zo is ‘Communication?’ een installatie van twee gepantserde figuren (uit gips, pvc en polyester) die mekaar net niet aanraken. De installatie drukt de tweestrijd uit tussen de hunkering naar contact en de drang om zichzelf af te schermen. Het werk ‘Camil(le)’ vindt zijn oorsprong dan weer bij een vriend in Londen, die besliste om als vrouw verder door het leven te gaan. De witte, uitwaaierende japon uit polyester zou een bruidsjurk kunnen zijn met sluier en sleep, bovenaan stevig ingesnoerd: een keurslijf. Op het geheel zijn talloze penissen ‘geborduurd’ met silicone: de passie, die zich nu eenmaal niet laat inkapselen. Dit zijn selchts enkele voorbeelden van de figuren die Erlends universum bevolken - over elkaar kruipend, vechtend, strompelend, aangeschoten, op stelten, gemaskerd, of moederziel alleen.
Het klimaat
Ook de gevolgen van de klimaatopwarming vormen een belangrijk thema. In de installatie ‘9 Ov.Pe.’ toont hij de overlevenden van een zondvloed. ‘9 Ov.Pe.’ werd daarna ook de titel van een hele reeks grote zwarte tekeningen op aluminium (een overstroomd gebied), veelkleurige portretten van overlevenden, een in situ installatie met muurtatoeage in Loods 12 (Wetteren). In ‘Black’, een installatie die hij in Knokke toonde, voert hij een groep mensen op die overweldigd werden door een niets ontziende vlammenzee. Het vuur versteende niet alleen hun levens, ook hun strijd om te overleven werd voor eeuwig vastgelegd. Het donkere kleurenpalet benadrukt de dramatiek en de uitzichtloosheid van het gebeuren. Enkel het groene lijntje op de sokkels geeft een beetje hoop. Recent schilderde hij ook de bosbranden die onze wereld steeds vaker teisteren.
De materie
Tussen de ‘grote thema’s’ door toont Erlend tekeningen en schilderijen van bloemen en planten, jeugdherinneringen, anekdotes, … De onbetwiste hoofdrolspeler in Erlends oeuvre is echter de materie. Erlend experimenteert met materialen en combineert. Het uitpuren en samenbrengen van de meest diverse materialen geeft zijn werk een enorme tactiliteit en is uitgegroeid tot een stijlkenmerk. De dakpansgewijs geschikte plakaatjes (in PVC, lood of koper), de patronen in silicone of de tot ornament opgespoten silicone, de visjes uit PVC,... maken zijn beelden uniek. Voor zijn tweedimensionaal werk ruilt hij doek en papier wel eens in voor polyester, aluminium of hout.
Maar, om het met de woorden van Daan Rau te zeggen: "Het gaat bij deze kunstenaar nooit om de pure esthetiek. Schoonheid kan een gevaar verhullen. De schoonheid van het water, van de zee ontneemt daarom niet de soms verwoestende kracht ervan. De sculpturen van Erlend Van Landeghem mogen dan getuigen van een boeiende vormgeving en een zekere formele schoonheid, zij stemmen ons niet bepaald optimistisch over die wereld die ons omringt. Ze spiegelen ons de wereld voor zoals hij is en was en wellicht zal zijn, ze doen ons vragen stellen en nadenken over die korte tijd dat we hier zijn en hoe wij die tijd willen ingevuld zien. Dat op zich is al een verdienste voor een kunstenaar."